Cocugunuzu anlamak yada cözümlemek mi istiyorsunuz?
O halde bu yaziyi mutlaka okuyunuz derim :)
Cocukla iliskinizde hep bir sorun varsa yada direk sonuca yönelik yaklasim hakimse yada sabirsiz bir anneyseniz yada yetersizlik hakimse (bütün özellikleri tasiyorum yazik ki ) Aletha Solter'in "Cocugunuza Kulak Verin"kitabini öneririm...
Arjin'e hamileyken ve Arjin dogduktan sonra bircok uzmanin yaklasimini okudum, arastirdim, denediklerimde oldu, sasirdiklarimda hatta hayalkirikligimda...
Aletha Solter bu konuda farkli yaklasimiyla sizi sarsan ve davranisinizi sorgulatan bir psikolog. Attachment Parenting yani "Dogal Ebeveynlik" savunucusu olan bir psikolog. A.Solter asiri baskici her türlü yaklasimi cocuk acisindan güven kirici buluyor...
Ödül ve ceza yaklasimini son derece yanlis buluyor...
Dogal ebeveynlik öneriyor yani cocukla bol temasli, dokunmali, kucak kucaga, ic ice olunmali diyor...
Aglamak cocuk icin duygusal bir bosalim diyor ve ekliyor : "Aglamayi durdurmamak, yaninda olmak, elini tutmak yada simsiki sarilmak ama mutlaka aglayarak rahatlamasini saglamak...
Cocukla iliskiniz güvene dayali olmali ve onunla hep konusmalisiniz, onu dinlemelisiniz ve anladiginizi bilmesini saglamalisiniz diyor...Müthis bilgiler iceren kitapta sunlarada yer verilmis; "cocugun isbirligi yapma istegini arttirma, cezalandirmaya alternatif yöntemler bulma, cocugun korkularinin üstesinden gelmesine yardimci olma, kardes kiskancligi, uyku zamani ve sorunlari, TV'nin cocuk üzerindeki etkileri, yemek sorunlari, öfke nöbetleri gibi bircok konuda resmen basucu kitabi diyebilirim...
Buarada aslina bakarsaniz A.Solter'in yaklasimlarinin, "Arjin'le yasadigim her kriz sonrasinda" esim tarafindan bana defalarca söylendigini bilmenizi isterim...Kendisi A.Solter'i okumadi ama iste daha rahat ve sabirli bir kisilik...
Aletha Solter yaklasiminda kullandigi bir teknik benim cok hosuma gitti. Cocugun sorunlarini bir oyun kurgusu icinde ele alarak problemin ne oldugunu bulmak yada cözümlemeye yardimci olmak...
Örnek olarak bizden bir anekdot vericem yani denedik uyguladik sonucu size aktariyoruz :)
Arjin son zamanlarda gec yatiyor ve uyku öncesi odasinda yalniz kalmak istemiyor yada uyurken sürekli tavana bakip heycanli el kol hareketleri yapiyor,falan filan...
Gecen gün onunla odasinda evcilik oynarken, malum uyku mevzusuna girdik, oyunla konuyu cözümleyecek ya anne kisisi...
En sevdigi bebegi Pinar ve Aliyle uyuma evciligi oynarken birden Ali korkuyor dedi
- Neden korkuyor dedim?
-Yukardaki amcadan dedi...
-söyle Ali'ye yukardaki amca korkulacak amca degil ki, sadece yasli oldugu icin sessiz olmamiz gerekiyor dedim, ve basladi gülmeye ama aglak bir gülme haliydi bu...
-hayir korkuyor amcadan dedi, tavandan gelicek sssttt diycek dedi...
-panik oldum bir an nasil etsem, ne desem derken, artik yasli amcanin onun odasinin üstünde kalmadigini, diger komsumuz olan "Arjinin büyükanne ve büyükbaba dedigi, cok sevdigi" alman komsularimin oturdugunu söyledim...
Elbette yalan söyledim ( beyaz yalan ama, sizce? ) ama o an tek aklima gelen bu oldu sonra bu konuyla alakali oynadik, güldü, güldü vee sonunda birseyi bahane etti agladi, simsiki sardim, sarildim, sevdigi sarkiyi söyledim:... ( bu sabah yagmur var istanbuldaaa)
Gelelim yukardaki amca mevzusuna:
Yukardaki amca (a-sosyal bir kisiliktir kendisi) benimle kavga etmisti Arjin aksamlari cok sesli diye ve üstüne Arjine parmak salladigi icin "polislik" bir durumumuz olmustu...
O günden sonra komsumuzu gördügü anlarda, Arjin'i onunla konusmamasi konusunda ikaz etmistim...(yanlis biliyorum)
Ve aksamlari cok ses yaptiginda yapmamasini, yukardaki yasli amcanin basinin agridigini, rahatsiz oldugunu söylemistim ( yine yanlis )...Tabii komsumuzun Arjin'i her gördügünde bögürmeside ( a-sosyal demistim dimi ) etkili oldu sanirsam ve kizim kendi dünyasinda bir korku yaratti...
Buna hem benim yaklasimim hem komsumla olan iliskim neden olmustu. Ve sonucu icinde korkularini büyüten bir cocuk oldu... Öyleki bebegi üzerinden oyunlara dökecek kadar büyütmüstü bu korkuyu...
Cok fazla abarttigimi düsünmeyin ne olur cocuk ve korkulari öyle basite alinacak birsey degil... Ben cok yetiskin gördüm cocuklugunda ki korkulari sagiltilmamis ve hala bunun acisiyla savrulan, kavrulan...
O gün 1 saatlik evcilik, sonrasinda aglayarak korkusunu sagiltmasi sonucu; Arjin odasinda kendi basina 30 dk. icinde uykuya gecti, kendime birkez daha (belkide milyon kere olacak) yeniden kizdim...
Öylesine ettigimiz bir söz, bir davranis yada yetiskin dünyasindaki bir tartisma bicimi bile yetiyor bu kücük bedenli ama kocaman hayal dünyasi olan ufakliklari etkilemeye...
Simdi kendime seslenerek söyle diyorum:
"Cocugun mu var, derdin var!!!" demek artik cok klasik bir cümle olsada, evet cocugun varsa, derdin olmali arkadasim... Derdin yoksa oturup düsünmelisin, o zaman ters giden bir hal var...
Buarada aslina bakarsaniz A.Solter'in yaklasimlarinin, "Arjin'le yasadigim her kriz sonrasinda" esim tarafindan bana defalarca söylendigini bilmenizi isterim...Kendisi A.Solter'i okumadi ama iste daha rahat ve sabirli bir kisilik...
Aletha Solter yaklasiminda kullandigi bir teknik benim cok hosuma gitti. Cocugun sorunlarini bir oyun kurgusu icinde ele alarak problemin ne oldugunu bulmak yada cözümlemeye yardimci olmak...
Örnek olarak bizden bir anekdot vericem yani denedik uyguladik sonucu size aktariyoruz :)
Arjin son zamanlarda gec yatiyor ve uyku öncesi odasinda yalniz kalmak istemiyor yada uyurken sürekli tavana bakip heycanli el kol hareketleri yapiyor,falan filan...
Gecen gün onunla odasinda evcilik oynarken, malum uyku mevzusuna girdik, oyunla konuyu cözümleyecek ya anne kisisi...
En sevdigi bebegi Pinar ve Aliyle uyuma evciligi oynarken birden Ali korkuyor dedi
- Neden korkuyor dedim?
-Yukardaki amcadan dedi...
-söyle Ali'ye yukardaki amca korkulacak amca degil ki, sadece yasli oldugu icin sessiz olmamiz gerekiyor dedim, ve basladi gülmeye ama aglak bir gülme haliydi bu...
-hayir korkuyor amcadan dedi, tavandan gelicek sssttt diycek dedi...
-panik oldum bir an nasil etsem, ne desem derken, artik yasli amcanin onun odasinin üstünde kalmadigini, diger komsumuz olan "Arjinin büyükanne ve büyükbaba dedigi, cok sevdigi" alman komsularimin oturdugunu söyledim...
Elbette yalan söyledim ( beyaz yalan ama, sizce? ) ama o an tek aklima gelen bu oldu sonra bu konuyla alakali oynadik, güldü, güldü vee sonunda birseyi bahane etti agladi, simsiki sardim, sarildim, sevdigi sarkiyi söyledim:... ( bu sabah yagmur var istanbuldaaa)
Gelelim yukardaki amca mevzusuna:
Yukardaki amca (a-sosyal bir kisiliktir kendisi) benimle kavga etmisti Arjin aksamlari cok sesli diye ve üstüne Arjine parmak salladigi icin "polislik" bir durumumuz olmustu...
O günden sonra komsumuzu gördügü anlarda, Arjin'i onunla konusmamasi konusunda ikaz etmistim...(yanlis biliyorum)
Ve aksamlari cok ses yaptiginda yapmamasini, yukardaki yasli amcanin basinin agridigini, rahatsiz oldugunu söylemistim ( yine yanlis )...Tabii komsumuzun Arjin'i her gördügünde bögürmeside ( a-sosyal demistim dimi ) etkili oldu sanirsam ve kizim kendi dünyasinda bir korku yaratti...
Buna hem benim yaklasimim hem komsumla olan iliskim neden olmustu. Ve sonucu icinde korkularini büyüten bir cocuk oldu... Öyleki bebegi üzerinden oyunlara dökecek kadar büyütmüstü bu korkuyu...
Cok fazla abarttigimi düsünmeyin ne olur cocuk ve korkulari öyle basite alinacak birsey degil... Ben cok yetiskin gördüm cocuklugunda ki korkulari sagiltilmamis ve hala bunun acisiyla savrulan, kavrulan...
O gün 1 saatlik evcilik, sonrasinda aglayarak korkusunu sagiltmasi sonucu; Arjin odasinda kendi basina 30 dk. icinde uykuya gecti, kendime birkez daha (belkide milyon kere olacak) yeniden kizdim...
Öylesine ettigimiz bir söz, bir davranis yada yetiskin dünyasindaki bir tartisma bicimi bile yetiyor bu kücük bedenli ama kocaman hayal dünyasi olan ufakliklari etkilemeye...
Simdi kendime seslenerek söyle diyorum:
"Cocugun mu var, derdin var!!!" demek artik cok klasik bir cümle olsada, evet cocugun varsa, derdin olmali arkadasim... Derdin yoksa oturup düsünmelisin, o zaman ters giden bir hal var...
